Η “τέχνη του ήχου” είναι μια γενική κατηγορία που περιλαμβάνει πολλούς διαφορετικούς τύπους εργασίας. Χρησιμοποιείται κυρίως για να περιγράψει έργα με βάση τον ήχο που έχουν σχεδιαστεί για γκαλερί τέχνης, μουσεία ή δημόσιους χώρους.
Ποιοι διαφορετικοί τύποι “τέχνης του ήχου” υπάρχουν;
Η “τέχνη του ήχου” είναι αρκετά ευρεία κατηγορία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει πολλούς διαφορετικούς τύπους εργασίας.
Δύο κύριες κατηγόριες της “τέχνης του ήχου” είναι:
Παγιωμένα μέσα (Fixed media)
Η εργασία γίνεται στο στούντιο και δεν αλλάζει. Έχει στηθεί με ειδικό τρόπο ή σε ένα ειδικό μέρος, και απλά αναπαράγεται σε ένα μακρύ βρόχο/λούπα.
Διαδραστικό
Το έργο αλλάζει συνεχώς ανάλογα με το πώς οι άνθρωποι ή τα πράγματα αλληλεπιδρούν με αυτό. Η έξοδος ήχου ελέγχεται από ορισμένες εξωτερικές μεταβαλλόμενες παραμέτρους.
Ποιά είναι τα παγιωμένα μέσα της “τέχνης του ήχου”;
Τα παγιωμένα μέσα της “τέχνης του ήχου” δεν ανταποκρίνονται άμεσα σε εξωτερικές επιρροές. Ωστόσο, με τη μετακίνηση των ανθρώπων μέσα στο χώρο (όταν πας πιο κοντά σε ορισμένους ήχους και πιο μακριά από άλλους) το κοινό μπορεί να αλλάξει αυτό ακούει και να αλλάξει πώς βιώνει το έργο.
1958 Philips Pavillion
Μια καθηλωτική εγκατάσταση “τέχνης του ήχου” που συνδυάζει επίσης την προβολή ταινιών και το φωτισμό μέσα σε ένα κτίριο που δημιουργήθηκε ειδικά για την παγκόσμια έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες και ειδικά για την συγκεκριμένη “τέχνη του ήχου”.
Αναπαράχθηκαν δύο μουσικά έργα σε πάνω από 350 μεγάφωνα διασκορπισμένα σε όλους τους εσωτερικούς τοίχους του κτηρίου. Τα κομμάτια συνέθεσαν ο Edgard Varèse και ο Iannis Xenakis.
Οι ήχοι ταξιδεύουν σε όλο το κοινό με μεγάλες κινήσεις, καθώς και πάνω και κάτω στους τοίχους.
Επιπλέον
Μπορείτε να δοκιμάσετε μια προσομοίωση εικονικής πραγματικότητας ολόκληρης της εμπειρίας Poème électronique online here.. Αυτό σας επιτρέπει να περιπλανηθείτε στο κτηρίου, να ακούσετε τους ήχους καθώς ταξιδεύουν στον εικονικό χώρο και να δείτε τις συνοδευτικές εικόνες.
Pandemonium – Janet Cardiff & George Bures Miller
Μια εγκατάσταση μέσα σε μια παλιά αμερικανική φυλακή, στην οποία αντικείμενα χτυπούσαν τις πόρτες, τους τοίχους και άλλα αντικείμενα, δημιουργώντας μια κακοφωνία ήχου που αντηχεί σε όλη την κενή πτέρυγα της φυλακής.
Ακόμη και στην στερεοφωνική ηχογράφηση αυτής της εγκατάστασης μπορείτε να ακούσετε τους ήχους που είναι μακριά και εκείνους που βρίσκονται κοντά.
Φανταστείτε να βρίσκεστε σε αυτόν τον χώρο με τους ήχους να συμβαίνουν γύρω σας.
http://www.cardiffmiller.com/artworks/inst/pandemonium.html
Γεγονός
Πολλές πρώτες εγκαταστάσεις χρησιμοποιούσαν «παγιωμένα μέσα» (fixed media), επειδή η τεχνολογία ηχογράφησης και ανταπόκρισης σε εξωτερικές αλληλεπιδράσεις ήταν πολύ περίπλοκη και δαπανηρή.
Οι σταθερές εγκαταστάσεις πολυμέσων χρησιμοποιούν συχνά τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του χώρου μέσα στον οποίο βασίζονται. Εκμετάλλευση των φυσικών ακουστικών και των αρχιτεκτονικών ιδιοτήτων του κτηρίου.
Τι είναι τα Διαδραστικά Έργα Ηχητικής Τέχνης;
Ίσως είναι χρήσιμο να σκεφτούμε ότι ένα κομμάτι της διαδραστικής τέχνης του ήχου είναι ένα μεγάλο όργανο. Ένα που έχει ρυθμιστεί και μετά αφήνεται για αναπαραγωγή.
Interactive Installation with Birds! [Διαδραστική εγκατάσταση με Πουλιά!] – Celeste Boursier-Mougenot
Η εγκατάσταση της Celeste Boursier-Mougenot στη γκαλερί Barbican London το 2010
Σε αυτό το κομμάτι ο καλλιτέχνης ήχου έχει δημιουργήσει τα κομμάτια της εγκατάστασης και άφησε την παραγωγή ήχου στα πουλιά!
Score for a Hole in the Ground [Παρτιτούρα για μια τρύπα στο έδαφος] – Jem Finer
Ο Jem Finer δημιούργησε ένα έργο τέχνης ήχου που ονομάζεται “Score for a Hole in the Ground”, το οποίο παίζεται με στάξιμο νερού, που πέφτει αργά σε μια μεγάλη τρύπα στο έδαφος.
Μια καταγραφή του Score for a Hole in the Ground [Παρτιτούρα για μια τρύπα στο έδαφος]
Το γιγαντιαίο χωνί ενισχύει τους ήχους που στάζουν καθώς πέφτουν και χτυπούν τους κτύπους μετάλλων μέσα στην τρύπα.
