Αυτός ο όρος καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μουσικής που δημιουργήθηκε μέσω της χρήσης ενός ή περισσότερων ηλεκτρονικών υπολογιστών.
• Ο υπολογιστής μπορεί να λειτουργεί ως (βοηθός) συνθέτης, όπως στην Αλγοριθμική μουσική.
• Εναλλακτικά, ο υπολογιστής μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όργανο. Δηλαδή, ο υπολογιστής είναι εκεί όπου θα δημιουργηθούν οι ήχοι, για παράδειγμα στη σύνθεση (δημιουργία) ήχων.
• Ο υπολογιστής οδηγείται μερικές φορές στη σκηνή για να δημιουργήσει και να χειριστεί ήχους που γίνονται κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης.
• Τέλος, ο υπολογιστής μπορεί να αναλύσει τις εισερχόμενες πληροφορίες μίας εκτέλεσης και να «απαντήσει» σε μια γνωστή ως διαδραστική σύνθεση.
Οι δύο πρώτες δυνατότητες μερικές φορές απαιτούν πολύ χρόνο συλλογής ήχων. Οι δύο τελευταίες όμως ανήκουν στην κατηγορία του “πραγματικού χρόνου” (real time). Πιο πρόσφατα, η μουσική παραγωγή έχει παρακολουθήσει την εκτεταμένη χρήση δικτυωμένων υπολογιστών. [Landy 1994, 127–128, EARS] Το ετήσιο συνέδριο της International Computer Music Association, ICMC επεκτείνει αυτόν τον ορισμό για να συμπεριλάβει πράγματα που κυμαίνονται από τη γνώση, την ανάλυση, την ανάκτηση πληροφοριών με τη βοήθεια υπολογιστή και πολλά άλλα, υπερβαίνοντας κατά πολύ την πράξη της μουσικής. Επομένως, η “μουσική υπολογιστών” δεν έχει πολή σχέση με τη “μουσική που βασίζεται στον ήχο”.
