Ένας όρος που δημιουργήθηκε από τον Pierre Schaeffer το 1948 για να περιγράψει τη νέα του μουσική, η οποία ξεκίνησε από συγκεκριμένο υλικό, τον ήχο. Ο Schaeffer ήθελε οι άνθρωποι να αγνοήσουν την πηγή και την αιτία των συγκεκριμένων ήχων, και αντίθετα να επικεντρωθούν στη μουσικότητα των ήχων. Ήθελε να ενθαρρύνει τη Μουσική Ακρόαση (Musical Listening) για όλους τους ήχους.
Πολλά πρώτα έργα Συγκεκριμένης Μουσικής, λόγω των μη εξελιγμένων εργαλείων που υπήρχαν, θα μπορούσαν να ακουστούν τόσο για την πηγή τους όσο και για τις μουσικές τους ιδιότητες.
